Home sweet home

Voila sè, hier zit ik dan, terug thuis. Gisterenavond kwam ik aan in Brussel, met heel wat bagage! Ik werd echt fijn ontvangen door mijn ouders en Dries. Het deed zo'n deugd om hen terug te zien, vooral om hen vast te pakken en een dikke knuffel te geven. We hadden een heel toffe avond, met vele spannende en grappige verhalen, maar toch heb ik nog zoooo veel meer te vertellen! Dat komt later wel, het is veel te veel om alles in één keer te vertellen... en voor mij voelt het ook allemaal aan als zó lang geleden. De foto's zullen me alleszins helpen herinneren om alle verhalen terug op te roepen :D Ondertussen probeer ik gewoon te worden aan het normale dagelijkse leven... het Nederlands praten, wennen aan mijn eigen kamertje,... maar dat verloopt allemaal vlotjes. Het voelt zelfs goed om terug thuis te zijn! Gisteren voor het eerst een drankje bestellen in het Nederlands was dan toch weer vreemd, sommige woorden klinken gewoonweg niet :D En vanmorgen antwoordde ik mijn papa in het Engels hihi! Ik gebruik nog regelmatig Engelse woorden tijdens het praten, het is een beetje verwarrend hehe!
Nu is het geweldige avontuur definitief over, dit is dus het einde van mijn blog. Hopelijk vonden jullie het een beetje interessant, maar ik vond het alleszins fijn dat ik jullie op de hoogte kon houden van al mijn avonturen. Ik heb heel wat bijgeleerd de voorbije 9 maanden in Canada en Engeland. Het was een ervaring voor het leven. Dit mooie avontuur zal me voor altijd bijblijven!! :)

Goodbye England, goodbye fantastic year !

Een paar weken geleden had ik een verslagje geschreven voor in het krantje van het college, mijn vorige school. Het vat zo een beetje het afgelopen jaar samen. Zoals je hier beneden kan zien is het wel in het Engels, dus ik hoop dat jullie het allemaal begrijpen.
Op dit moment zit ik op mijn kamer. Vandaag ben ik voor de laatste keer naar het strand geweest met één meisje dat ook morgen naar huis vertrekt. De andere studenten uit onze vriendengroep zijn allemaal al vertrokken en we hebben er tijdens de voorbije 2 weken dus afscheid van genomen. Het waren heel moeilijke momenten, vooral toen 2 goede vriendinnen vertrokken. Ik kan zeggen dat dit zeker en vast het minst leuke is wat ik meegemaakt heb tijdens het voorbije jaar, en waarschijnlijk ook het enige negatieve aan 'a year abroad'. Mijn valies en handbagage staan ondertussen klaar om Engeland te verlaten. Eerst moet ik nog afscheid nemen van mijn lieve gastouders en hun kindjes, wat het laatste afscheid is, en morgenvroeg neem ik de bus naar Londen en dan de Eurostar naar huis. Ik kijk er alleszins al heel hard naar uit om mijn ouders en liefje morgen aan het station terug te zien! En daarna zal ik ook heel blij zijn als ik mijn vrienden en familie kan terug zien :) Of ik veel ga slapen vannacht weet ik niet, want ik ben best wel zenuwachtig. Belgium, see you soon!


Engelstalig verslagje

Time flies - that’s become utterly obvious having lived for one year in two different countries. I can say without any hesitation that I’ve had the time of my life. One of the best things I’ve experienced over the year is the bunch of  international people I’ve met. Besides that, the scenery in Canada and England, and Ireland too, has taken my breath away. I am incredibly grateful to have had this amazing opportunity. I’ve also learnt a lot over this last year. Not only did I have to make all the decisions on my own, but I also had to rely on myself for every single thing I did. When you’re living at home, you take everything for granted, but once away from your family, you have to do it all by yourself. This has made me much stronger and more self-confident. Even though I really didn’t like speaking English before I left, last year I have taken to it like a duck to water. What’s more, I’m going to miss speaking the language because now I even prefer speaking English to Dutch.
Next year, I’m going to the University in Gent to study Psychology. Suddenly, I knew this was what I wanted to do. Despite the fact that I haven’t been studying that much here, I’m already looking forward to next year. It probably won’t be that easy to change my new, more relaxed, attitude into study mode, but I’m sure that I have the strength to do it. As I’ve been training with top coaches in Toronto and England, I’m also going to continue trampolining. A year ago I wasn’t sure if I wanted to combine my sport trampoline with my studies, but since I’ve been training very well during my travels, I have the courage to go for it again.
In the time being I’m going to focus on the English exam that’s getting closer and in between, of course, I’m going to enjoy the last weeks with my friends. It’s a pity that I have to go home soon, but each story has an end and it will be a happy one. I’ll always look back to this adventure with a big smile. Both England and Toronto have now been my home and they’ll always be. I’m certain that I’m going to visit these places again, just like my lovely host families. On top of that, I’ve made friends for life who I’ll never forget. My 2 best friends, both from Italy, have invited me to visit them in summer, so, in one month, I’m seeing them again. It feels good not to say goodbye to them yet, because knowing that I will probably never see them again makes me feel sad. I’ve already said goodbye to a lot of people and believe me, it’s one of the saddest things I’ve ever done. On the other hand, I’m very happy that I’m going to see my parents, family, boyfriend and friends again soon!  

     

Isle of Wight

Gisteren heb ik voor de laatste keer een mooi stukje Engelse natuur bezocht, nl. de Isle of Wight. Dit is een eilandje, dat bekend is voor zijn gekleurde zandkliffen. 's Morgens om 8h nam ik de bus en na één overstap kwam ik rond 10h30 aan in Lymington, een dorpje langs de kust. Na eerst een korte treinrit nam ik de ferry naar het eiland. Eenmaal op het eiland ging ik op zoek naar een bus die naar 'The Needles' reed. The Needles zijn 4 stukjes klif, die afgebrokkeld zijn, met daarlangs een vuurtoren. Aan het informatiecentrum raadden ze me een opentop-bus aan tot aan het Needle Park, waar zich de gekleurde zandkliffen bevinden. Het was één van de warmste dagen hier in Engeland tot nu toe, dus het was zalig om bovenin de bus te zitten met de wind in mn haren. Na een halfuurtje bereikten we het Needle Park, vol met attracties voor kinderen. Ik nam de chairlift naar beneden, naar de gekleurde zandkliffen. Het was heel mooi om te zien :) Daarna wandelde ik naar 'The Needles', die nog meer indruk hebben achter gelaten op mij. Het was gewoonweg een prachtig viewpoint. Ik was daar helemaal alleen, met enkel 'The Needles' en oceaan in zicht, zalig! Het leek wel alsof ik aan het einde van de wereld stond. Rond 15h30 nam ik de bus, ferry, trein en opnieuw de bus terug naar huis. Toen ik thuis kwam was er een groot feest aan de gang. De zoon van mijn gastouders werd 13 jaar en had een 20-tal vrienden uitgenodigd. In de tuin hielden we een bbq en na een aantal waterspelletjes was iedereen goed nat. Ik moet wel zeggen dat de meisjes er hier echt wel Engels uitzien, het is zo opvallend door hun kleren en make-up. 's Avonds gingen we met de overgebleven studenten van EF voor een laatste keer op stap in onze favoriete club omdat één van de meisjes 20 werd. Feesten maar!

Last trampoline session

Ook de laatste training zit er spijtig genoeg op. Ja, ik zeg spijtig genoeg omdat ik daar echt wel graag trainde. Niet enkel was het een fijne groep, maar ik heb ook een grote stap vooruit gemaakt :) Als afscheid cadeautje kreeg ik een kaart en een clubturnpak aangeboden. Het was een heel leuke verrassing. Ikzelf deelde chocolade uit, die goed in de smaak viel ;) Het was een toffe laatste training om af te sluiten!

PS: tijdens de conditie trainingen werd het duidelijk dat ik meer aankon dan enkele jongens in de club, zalig gevoel, haha!

Graduation

Vorige donderdag was het tijd voor de langverwachte Graduation Party! Na 9 maanden Engels gestudeerd te hebben, doet het deugd om met je vrienden te gradueren en je diploma te ontvangen. Samen met al de andere 'Academic Year Students' werden we uitgenodigd in de grote tent in de achtertuin van onze school. Iedereen werd één voor één naar voor geroepen, waarna we ons diploma en afstudeer"hoed" (=baret) kregen. Ook werden er prijzen uitgereikt voor de knapste, beste,... student en leerkracht. Achteraf waren er hapjes en drankjes voorzien, waarna we allen te samen op stap vertrokken. Het was zeker en vast een plezant feestje, dat eindigde om 4h. Maar, dat was niet het einde van de avond. Samen met enkele andere, gekke studenten besloten we om op het strand verder te gaan feesten en naar de zonsopgang te kijken. Niemand te bezichtigen, alleen ons 4-tjes, zalig! Tegen de tijd dat McDonalds open ging, 6h, besloten we naar daar te gaan om een koffie te drinken. Hier kwamen we nog enkele andere studenten van onze school tegen, we waren toch niet de enige met dit gekke idee. Om 7h gingen we naar Starbucks voor een 2de koffie, waarna we onze weg verder zetten naar school. Hoewel ik geen school meer had, besliste ik om met de anderen mee te gaan naar hun laatste schooldag. We speelden spelletjes, keken fimpjes en gingen samen met de leerkracht naar een koffiehuisje. Het was gezellig om nog eens allemaal samen te zijn. Om 12h 's middags nam ik de bus naar huis, tijd om mijn bedje in te kruipen na een onvergetelijk afscheid!

Last schooldays

De laatste schooldagen zijn al een tijdje voorbij. Hoewel ik blij ben dat ik nu vrij heb, mis ik de school, leerkrachten en onze 2 toffe klassen toch wel. Daarna had ik anderhalve week geen school tot aan de examens, die ik dus goed gebruikte om wat extra te studeren. De examens zijn ondertussen ook ingediend. Het resultaat weet ik pas binnen een maand, spannend! Het is moeilijk om te zeggen hoe het geweest is aangezien het meestal multiple choice vragen waren. Het ging redelijk vlot, maar je weet nooit natuurlijk ;)

Neon/Foam Party

Het zotste feestje ooit was zeker en vast de neon/foam party! Niet alleen waren we volledig doorweekt, maar we hadden ook enorm veel fun! Rond 00h30 kwam de eerste schuim uit de buizen geblazen, en niet een beetje Ö Goed nat was dus het gevolg! Toen een 2de, 3de en 4de schuimlaag volgde tijdens de nacht was het duidelijk: iedereen was nat en zag er geweldig flaterend uit! Natuurlijk wreven we elkaar nog eens goed in met de schuim zodat er geen ontsnappen meer mogelijk was. Op een gegeven moment konden we elkaar zelfs niet meer zien door de enorme massa schuim. Ook werden er de hele nacht belletjes vrijgelaten, deze zorgden voor fluorescerende vlekken op onze huid. Aan het einde van de nacht stond iedereen vol met stippen en strepen, die je kon zien wanneer de neonlichten aansprongen. Good fun! :D

Thorpe Park

Tijd voor adrenaline! Al vroeg nam de bus ons richting London voor een dagje in het attractiepark 'Thorpe Park'. Er bevonden zich heel wat roller coasters en niet de minste! De top roller coaster gaf ons een ongelooflijke kick. We werden weggeschoten en in 2,5 sec bereikten we een snelheid van 128 km/h!! Daarna volgt er een afdaling vanop 70 meter hoogte en dan is het al voorbij, maar het is echt geweldig en vooral spannend vóór het vertrek als de aftelling begint. Mijn favoriete rollercoaster was "Saw The Ride"', een rollercoaster uit de horror filmserie "Saw". Deze begon in het donker waarna je plots onverwacht een heel stuk naar beneden valt, daarna maakt de rollercoaster zijn weg verder outside waar enkele loopings, schroevendraaiers en een heel stijle afdaling je te wachten staan. Deze deden we 2 keer aangezien de wachttijden helemaal niet lang waren. Daarnaast was het een heel warme dag: puffen tijdens het wachten! Het goede weekend uitgekozen dus, zalig! :D

Houseparty

Het einde komt in zicht... Vrijdagavond werd ik uitgenodigd voor een afscheidsfeestje in het gastgezin van mijn vriendin uit Italië. Zij woont daar samen met 4 andere studenten in het gezin. Elke student mocht één iemand uitnodigen aangezien ze alle 5 naar huis vertrekken deze maand en hun gastouders dus een feestje organiseerden. We werden vriendelijk ontvangen door de gastouders en familie en al snel was het een toffe avond. Vooral de zus van haar gastmama was een heel gekke, ze kreeg ons aan het zingen en dansen. Ook de kinderen deden mee :) Daarna kregen we buffet, en niet een beetje! Het was typisch Engels en het smaakte goed, maar er was veel te veel! De avond was geslaagd, het jammere is dat het afscheid nemen binnenkort dus echt gaat beginnen... :'(

Wheels Festival

De zomer komt eraan en dat betekent vele activiteiten in Bournemouth. Tijdens het verlengde weekend van vorige week vond het Wheels Festival plaats. In het centrum van Bournemouth waren vele standjes te vinden die allemaal iets met wielen te maken hadden, het ging van games tot een café op wielen. In dat café zong een koppel liedjes van vroeger, o.a. van de film Grease, wat zorgde voor heel wat ambiance. Ook aan de kustlijn was er genoeg om handen. Een groepje skateboarders trad op, BMX-stunts, een workshop circus technieken, een Dakar Rally Car demonstratie, openlucht cinema met films over auto's (wij zagen 'Cars'), botsauto's, tentoonstelling van auto's,... De hoofdact werd gebracht op het strand door een groepje motorcross pro's die van een schans afsprongen en dan sprongen in de lucht maakten. Het toppunt was wanneer één van de groepsleden over de pier sprong! Ik had de act al eerder gezien op Britain's Got Talent, maar live is toch nog heel wat spectaculairder. 's Avonds genoten we van het vuurwerk op het strand waarna een leuke dag in het zonnige Bournemouth eindigde.

 

Ierland

Ik heb weer een geweldig weekend achter de rug, de trip naar Ierland was echt zalig!

Op vrijdagnamiddag nam ik samen met 3 meisjes de bus richting de luchthaven 'London Gatwick' voor 3 daagjes Ierland. We hadden er enorm veel zin in en de sfeer zat er dus ook dadelijk in. Het zou een lange busrit worden, een 4-tal uren, maar dat bedierf onze pret helemaal niet. In de avond kwamen we aan in Londen, waar we na het inchecken nog snel van een pizza hadden genoten, op het vliegtuig stapten naar Dublin. Het vliegen voelde aan als opstijgen, door het raampje kijken en landen, niet echt de moeite dus. Eenmaal geland, begaven we ons in snelle pas naar de uitgang zodat we de laatste bus naar onze hostel niet zouden missen. Oef, gelukkig nog net op tijd, maar natuurlijk deed een ander probleem zich voor. Ik was de enige met euro's op dat moment, dus ik zou betalen voor de bustickets, geen probleem, maar... De buschauffeur nam enkel munten aan! Natuurlijk was ik niet in het bezit van 8 euro in munten aangezien we tot hiertoe altijd met pounds betaalden. Hopla, byebye bus! :(  Dan maar op zoek naar een taxi... De taxichauffeur kende dan weer niet onmiddellijk het adres, terwijl onze hostel nochtans zeer dichtbij de luchthaven zou gelegen zijn. Het nam dan weer wat tijd in beslag vooraleer hij uiteindelijk wist waar naartoe te rijden. Echt vriendelijk was hij niet, en dan maar zeggen dat Ieren vriendelijke mensen zijn... Rond 23h30 bereikten we onze hostel. Het "grappige" was dat ook de taxichauffeur in eerste aandrang achter munten vroeg. Onze kamer was een aangename verrassing na het lange reizen: een propere, grote kamer met zalige bedden. Ook het ontbijt de dag nadien was heerlijk, alles wat je maar wou. Na het ontbijt, heel vroeg in de morgen, zouden we de bus nemen naar het centrum van Dublin. Daar bevond zich de hostel waar we de 2 volgende dagen zouden overnachten. Terwijl de meisjes nog druk in de weer waren met de bagage besloot ik om mijn eurobiljetten in munten te gaan omwisselen aan de balie zodat we verder geen tijd zouden verliezen en tijdig met de bus aan het meeting point voor onze tour zouden arriveren. Maar toeval of niet, ze hadden geen munten aan de balie! Dit kon toch niet waar zijn... We hadden echt wel munten nodig voor de bus. Dan maar snel lopen naar het tankstation 400 meter verderop. Ik had de snelle reactie om mijn bagage te geven aan mijn vriendinnen en al lopend vertrok ik naar het tankstation. Onderweg zag ik op één van de displays aan de bushalte dat onze bus binnen 5 min zou aankomen, nog maar wat sneller lopen dus. Maar dan....in het tankstation konden ze natuurlijk maar één briefje van 10 euro omwisselen in munten. Gelukkig had ik nog het wisselgeld van de taxi van de dag ervoor, waardoor ik rond de 14 euro in munten had. De tickets voor de bus kosten ons 12 euro, oef! The first problem was dus goed afgelopen :) Na een uurtje bussen bereikten we onze 2de hostel. Ook hier werden we heel vriendelijk onthaald. Toch vriendelijke mensen in Ierland dus. We bereikten dan ook goed op tijd het meeting punt voor de tour die we gepland hadden...

Dag 1 - Wicklow Mountains

We werden om 9h30 opgepikt met de 'van' van de organisatie waar we onze trip hadden geboekt. Samen met 6 andere toeristen, waaronder 3 Nederlanders, dreven we af richting het immens grote nationale park 'Wicklow Mountains'. Het was gek om nog eens Hollands te horen na zo'n lange tijd, ik begon spontaan te lachen. In de voormiddag stond een hiking tour in de bergen op het programma. We zagen een prachtig stukje natuur met als eindpunt de top van de berg. Hier hadden we een prachtig uitzicht over Dublin city en het gebergte. In de namiddag bracht de gids ons naar de mooiste plekjes in het park. Rijden met de 'van' door de bergen samen met bijpassende Ierse muziek was awesome, echt een aanrader! De stopplaatsen waren de kers op de taart. We zagen het Guinness Lake, de befaamde weg waar een scène uit de film 'P.S. I Love You' werd gefilmd, watervallen en andere prachtige landschappen. Ook het weer was top, met temperaturen tot 21°C en volle zon! :) Rond 18h30 's avonds bereikten we the youth hostel. We besloten om te gaan eten in een typisch Iers restaurant. Het eten was dan ook typisch Iers: een stoofpotje van lamsvlees, wortelen en aardappelen geserveerd met sodabrood, en dat samen met een Iers rood biertje ;) Het had wel gesmaakt! De rest van de avond amuseerden we ons in het bruisende nachtleven. 'Temple Bar' is de omgeving met al de pubs in Dublin en de sfeer daar is onbeschrijfbaar! Het hele plein vol met mensen en in bijna elke pub een groepje gitaarspelers waarbij iedereen meezong. Gewoonweg the best! Voordat we naar huis gingen, besloten we nog even door Dublin centrum te wandelen: langs het water en over de verlichte bruggetjes. De 1ste dag was meer dan geslaagd. Toen we aankwamen in de jeugdherberg rond 00h30 vielen we dan ook dadelijk in slaap.

Guinness Lake

Dublin City: Temple Bar

Dag 2 - Cliffs of Moher
Voor de 2de dag planden we een trip naar de nummer 1 bestemming van Ierland: de 'Cliffs of Moher'. Er wachtte ons een 4h lange rit naar deze kliffen aangezien deze zich aan de volledig andere kant van Ierland bevinden. Om 7h30 werden we dan ook al verwacht aan het meeting punt. Op dit vroege uur was er in onze jeugdherberg helaas nog geen ontbijt te bespeuren. Dan maar elders op zoek naar een ontbijt. Rond 7h verlieten we the hostel en om 7h20 vonden we uiteindelijk een eetgelegenheid die OPEN was en waar we konden ontbijten. Om exact 7h26 hadden we elk een koffie en ontbijt in onze handen en liepen we door de straten van Dublin op weg naar het meeting point. Verbrande vingers door de hete koffie en een 2de ochtend run waren een feit, maar jawel, om exact 7h30 bereikten we de bus. Uiteindelijk vertrok de bus pas om 8h en was al dat haasten dus voor niks geweest... Na een lange busrit, die eigenlijk toch niet zo lang aanvoelde door de vele tussenstoppen, o.a. de mini kliffen en een schattig dorpje aan het water met kleurrijke huisjes, bereikten we in de namiddag dé kliffen. Het had de hele busrit geregend, maar eenmaal aan de kliffen was de hemel helder en genoten we van het zonnetje én het prachtige uitzicht over de kliffen. Het was adembenemend!! We namen vele foto's en daarna genoten we van het zicht. We legden ons neer aan het eind van de klif en naar beneden kijkend genoten we van het water kletsend tegen de kant. Dit was ook de plaats waar één van de films van Harry Potter is opgenomen. Het was zeer herkenbaar en prachtig om zoveel meeuwen tegelijkertijd te zien op één plaats aan de kliffen. Ook lieten we een vrouw serieus verschieten. Eén van de meisjes sprong van de klif, natuurlijk was er een beetje lager een platform, waarna een vrouw bijna een hartaanval kreeg. Ze dacht dat onze vriendin letterlijk van de hoge klif was afgesprongen. Haar reactie was geniaal! :D De tijd daar vloog voorbij en voordat we het beseften was het al weer hoog tijd om onze weg terug te wandelen naar de bus. En ja, natuurlijk was het weer haasten en deden we het in looppas: goed voor de conditie! ;) Om 20h 's avonds bereikten we Dublin. Voor de avond hadden we een nachtje uitgaan gepland. Jammer genoeg is de leeftijd om binnen te geraken in het drinkgedeelte van de pubs 21 en kon er dus maar één meisje uit ons groepje van 4 binnen. Gelukkig vonden we daarna een pub waar er niet naar onze identiteitskaarten werd gevraagd :) We hadden er een héél plezante avond! Dublin staat zeker en vast aan de top op gebied van nachtleven. Ik hou van de Ierse pubs met zijn authentieke stijl en de zalige muziek van de gitaristen.

de mini kliffen

Cliffs of Moher

 

Dag 3 - Guinness Storehouse
De laatste dag sliepen we een beetje langer, tot ongeveer 8h, waarna we weer een goed ontbijt aten, maar deze keer iets meer relaxed ;) Na de check-out wandelden we naar het Guinness Storehouse. We spendeerden 4 uren in dit gebouw dat de vorm heeft van een glas Guinnness. Ze toonden ons hoe het bier gemaakt wordt, we deden een workshop biertappen waarna we een certificaat kregen en we genoten van het uitzicht over Dublin op het hoogste verdiep met een 'pint of Guinness'. Daarna wandelden we door het centrum van Dublin en gingen we binnen in enkele souvenirs winkeltjes. Dublin op zich is niet zo speciaal, niet veel om te bezichtigen, maar 's avonds is het er echt wel fantastisch, net zoals de natuur in Ierland.

En toen was onze trip over... :( We namen de bus naar de luchthaven, waar we het vliegtuig namen van Dublin naar Southampton en dan via de trein onze weg verder zetten naar Bournemouth. Ondanks de lange reis was het toch nog een zeer fijne avond, ik denk dat de vermoeidheid begon toe te slaan en dat zorgde voor zotte toestanden...