Belg gespot

Gisterenmiddag besliste ik om een stukje kip te gaan eten in Swiss Chalet omdat Jesse me dat voorgesteld had. Het was inderdaad heerlijk! Het leukste van al was het volgende. Op een gegeven moment vroeg de garçon me waar ik vandaan kwam. Nadat ik zei dat ik van België was, keek een man op die naast me zat aan een ander tafeltje. Hij zei dat hij ook van België was, toevallig! De 1ste Belg die ik hier ontmoet na 4 maanden :p We praatten een tijdje in het Engels aangezien hij al 10 jaar in Canada woont en de Nederlandse taal niet zo gemakkelijk meer was voor hem. Hij kwam hier op reis ongeveer 15 jaar geleden en besliste daarna om in Canada te komen wonen. Hij mist België helemaal niet, wel zijn vrienden en familie. Het was alleszins een leuke conversatie =)

Trampolineweetjes

De trainingen verlopen heel goed. Ben ondertussen al een tijdje gewend aan de supertramp en moet zeggen dat ik het zelfs fijn vind! Wanneer coach Dave Ross me de opdracht geeft om iets nieuw uit te proberen op de supertramp sta ik dadelijk paraat. Ondertussen al enkele nieuwe sprongen en trucjes geleerd :) Het is ook super om Jason, Sam, Rosie, Jesse... te zien trainen. Zot zijn die! Enkele trainingen geleden had Dave verteld over zijn ontdekkingen en uitvindingen over de trampoline en hoe er vroeger, rond 1975, getraind werd. Zo indrukwekkend en zoveel ervaring dat Dave heeft! Een ander dagje heb ik zo goed als geen training gehad omdat hij verhalen begon te vertellen over Karen Cockburn, de 1ste gymnaste waarmee hij naar de Olympische Spelen ging. En als Dave één keer begint te babbelen kan je hem niet meer stoppen ;p Hoewel ik die dag niet veel heb bijgeleerd op de trampoline, ben ik toch weer heel wat interessante informatie rijker :) Ga de groep missen!

 

Jason - trainster - ik - Jesse - Sam - Jake

 

Opnieuw volwassen

19 jaar worden in Canada is speciaal, drinken wordt legaal! Mijn vriendin Valentina werd 19 enkele dagen geleden. We vierden haar verjaardag in een lokale pub. Aangezien de uitbaters voor één van de weinige keren niet om een identiteitskaart vroegen, dronk ze voor de laatste 3 uren als 18-jarige illegaal. Haha, bad girl! Om 24h was het dan zover: ik gaf haar een hemels verjaardagstoetje met vuurwerkstokjes, een verjaardaglint en een kroon. Het was een geweldige avond!

Boxing Day

2de kerstdag was het shopping day, hier noemt men dat Boxing Day! Oef, niet echt mijn ding in die drukte! Het toeristische 'Eaton Center' was één mierenhoop. Lange rijen mensen die aanschoven om een winkel binnen te kunnen. Voor de winkel 'Roots' hebben we ons in de rij gezet en gewacht om te KIJKEN naar al het moois in de winkel, verschikkelijk duur, zelfs in solden! Na 2h winkelen waren we het beu en beslisten we om Vietnamees te gaan eten. Veel heb ik dan ook niet gekocht, geldbesparend dus én anders krijg ik mijn valies niet meer dicht! Ik heb zowiezo al véél meer mee terug te nemen dan met wat ik hier kwam :p Ben benieuwd of ik al mn boeken, spullen.. in Engeland ga krijgen, denk dat ik wel wat moet achterlaten hier...

Vietnamese 'chicken noodle soup'

 

 



 

Eaton Centre

 

 



Kerstdag

8h30, de wekker ging af, tijd om pakjes open te maken voor Kerstmis! :) Zoals ik al zei in mijn vorige bericht bleef ik tijdens kerstnacht slapen bij Jesse's ouders. Het is bij hun de gewoonte om op kerstdag voor het ontbijt de cadeautjes open te maken. En veel cadeautjes dat er onder kerstboom lagen! Ö Eerst kreeg iedereen een pakje dat ze noemen 'stockings'. Dit zijn dingetjes die je nodig hebt door het jaar, zoals tandpasta, scheergel, zakdoekjes... en een banaan! Deze banaan kregen Jesse en zijn broer en zus altijd als ze klein waren. Omdat ze dit nooit leuk vonden als cadeautje blijft de papa dit elk jaar geven om hun te plagen :D Ook ik kreeg 'stockings'. Voor mij was het een boek met alle mooie plekjes van Canada en ook een banaan natuurlijk, haha :D Heb toch enkele van die mooie plekjes gezien uit dat boek, waar ik trots op ben aangezien Canada zo een groot land is. Daarna was het tijd voor alle andere cadeautjes. Ook deze keer kreeg ik een cadeautje van zijn ouders. Het was een mooie, warme trui, zelfs de juiste maat, en warme sloefjes om in huis aan te doen. Dit had echt niet gemoeten, maar natuurlijk was ik heel blij met hun cadeautjes voor mij. Het is altijd fijn om cadeautjes open te maken tijdens Kerstmis. Van Jesse kreeg ik wanten met de Canadese vlag erop :) Allemaal ideaal om te gebruiken in dit koude land. Natuurlijk had ik ook cadeautjes voor hun bij. Voor de ouders kocht ik kerstpotjes gevuld met chocolade, kerstkaarsjes en cashewnoten. Misschien een rare combinatie, maar Jesse vertelde me dat zijn mama dit graag had. Voor Jesse kocht ik een kerstsok gevuld met véél chocolade in verschillende vormen en smaken. Hij eet namelijk heel graag chocolade en begon er dan ook dadelijk van te eten. Daarna aten we een lekker ontbijt: frambozen, bessen, aardbeien, appeltjes, warme chocomelk, croissants, spek en eieren, toast... :p Om 10h30 zouden we vertrekken richting hun familie. Eerst dus even een belletje doen naar mijn ouders om hun een fijne kerst te wensen. Ik belde met de huistelefoon waardoor ze niet wisten wie ik was. Ze waren fijn verrast, yes gelukt! :) Op de achtergrond hoorde ik mijn familie, waar mijn ouders waren om Kerstmis te vieren. Daarna vetrokken we voor een 2h-lange trip. Vooraleer we richting de familie reden, zetten de ouders hun dochter af bij haar vriend omdat ze bij hem Kerstmis ging vieren. Samen met Jesse en zijn broer reden wij 3 naar Jesse's appartement terwijl we wachtten op hun ouders. We keken ondertussen een komische film die hij gekregen had voor Kerstmis. Om 12h30 arriveerden zijn ouders om ons op te pikken. Bij aankomst werd ik héél vriendelijk ontvangen door de zus van Jesse's mama, echt een heel lieve vrouw. Ook van de andere familieleden kreeg ik een knuffel en kus als kennismaking en al dadelijke kreeg ik heel wat vragen over België. De familie heeft een Belgisch verleden, de ouders van Jesse's grootouders woonden namelijk in Brussel. Spijtig genoeg waren ze het Nederlands spreken verleerd. Daarna kreeg ik dadelijk appelcider aangeboden, een lekker, warm en zoet drankje. Scampi's, kaasjes, hespenrolletjes en look- en kaasbroodjes werden ons voorgeschoteld. 'Alles moet op' is wat Jesse's tante zei. Zo veel dat dat was!! Ö Tijdens de namiddag speelden we een kaartspel met de hele familie: tantes, nonkels, grootouders, nichtje... Het was een spel waar je gemeen moet zijn om te winnen. Gemeen zijn lag precies wel in mijn aard, want ik eindigde 3de ;) Tijd voor het kerstdiner! Op het menu stonden 2 soorten kalkoen, één met veenbessensaus en één met gravy (=dezelfde saus die gebruikt wordt op poutine). Ook nog stuffing (=de vulling van de kalkoen, héél lekker trouwens), gestoofde wortelen, een soort van wortelpuree, maïs en aardappelpuree. Het had me heel goed gesmaakt. Daarna kwam het calorierijke dessert. Wel 10 verschillende koekjes met verschillende smaken, zoals smarties, chocolade, cocosnoot, limoen... en véééééél pralines! Resultaat: buikje heel goed gevuld! Voordat we de tafel mochten verlaten, kregen we allemaal een pakje. We telden allen te samen af: 3, 2, 1 en dan het pakje opentrekken. Er kwam een vonkje, vraagjes over Canada en een verrassing uit het pakje. Ik had oortjes, maar aangezien die niet pasten en aangezien Jesse een hartjesketting had, ruilden we onze verrassing. Om de avond af te sluiten speelde ik met de 6-jarige Allison, het nichtje van Jesse. Een lief en vooral energiek meisje. We speelden op haar Ninento, die ze van de kerstman had gekregen, en deden een kietelgevecht. Om 20h was het tijd om naar huis te gaan. De zus van Jesse's mama bedankte me dat ik gekomen was, ze vond het geweldig dat ik dit deed. Ben ik het niet die haar zou moeten bedanken? Natuurlijk deed ik dat en als bedankje gaf ik haar een doos met Belgische pralines, nog meer chocolade! ;) Na een zeer geslaagde Kerstmis, waar ik hen heel dankbaar voor ben, reden we richting huis :) Dit zal niet snel vergeten worden!

Ook wil ik jullie, beste bloglezers, bedanken voor al de leuke berichtjes die jullie achterlaten in mijn gastenboek. Het is altijd heel fijn om dit te lezen. Ook bedankt voor de kerstwensen die ik ontvangen heb. Alvast een gezond en gelukkige nieuwjaar!!

Crazy weather!

Hier dan mijn verhaal van de 3 dagen zonder elektriciteit ;)

Het begon allemaal tijdens de nacht van zaterdag op zondag. Om half 2 's nachts was ik nog bezig op mijn laptop, ondertussen hoorde ik harde geluiden buiten van bevroren takken die afbraken en neervielen op de bevroren grond (op dat moment totaal nog niet bewust van de ernst ervan). Plots viel het licht uit in mijn kamer. Ik besliste dus maar om te gaan slapen, het was trouwens laat genoeg. De volgende morgen ging ik na het ontwaken naar de eetkamer. Ik denk dat ik wel een 10-tal keer probeerde om het licht aan te doen. Aangezien de lamp soms niet werkt, nl. een gekke lamp, had ik totaal nog geen besef van de uitgevallen stroom. Daarna ging ik naar de keuken, ook daar probeerde ik het licht een aantal keren aan te doen. Uiteindelijk viel mijne dollar: geen elektriciteit!! Het werd al snel volledig duidelijk: de frigo werkte niet meer, geen verwarming, de broodrooster werkte niet, geen internet... Had ik even geluk dat mijn gsm en laptop volledig waren opgeladen, kon ik daar toch nog gebruik van maken, al was het enkel voor de dingen waar ik geen internet voor nodig had. Tijdens de middag beslisten mijn gastbroers en ik op zoek te gaan naar warm eten. En jawel, een blok verder op de hoek van de straat waren er wel geteld nog 3 zaken met elektriciteit: Tim Hortens, A&W Burgers en PizzaPizza. We aten dus een heerlijke burger met frietjes nadat we een uur hadden aangeschoven in de rij. Heel de buurt wilde natuurlijk iets warms eten. Daarna nam ik de bus richting de shoppingmall 10 minuutjes verderop om kerstcadeautjes te kopen. Natuurlijk was daar ook geen elektriciteit en dus geen kerstcadeautjes, help! Het was namelijk dringend. Ik had steeds nog geen idee van de ernst van de ijsstorm van de voorbije nacht. Toen ik besliste om een krant te gaan halen en de artikels las, was ik toch even verschoten. Wauw, heel Toronto zonder elektriciteit?!! Er waren namelijk heel wat bevroren takken afgebroken van de bomen doordat ze zo zwaar waren. Deze vielen op de elektriciteitspalen en dat zorgde voor ernstige gevolgen. Al snel nam ik dus de bus terug naar huis. Het stukje wandelen van de busstop tot aan ons huis was een heel avontuur. De grond was namelijk één grote schaatsbaan! Niet om te lachen, er waren echt mensen aan het schaatsen op het plein. Gelukkig waren de straten gestrooid en zo goed als open. Eenmaal thuis gekomen was het donker. Samen met mijn 3 gastbroers zaten we samen rond de tafel met kaarslichtjes. Mijn gastbroer speelde op de ukulélé en ik op de gitaar. Het werd al snel een heel gezellige avond. We eindigden de avond met het kaartspel Jungle Speed. Ik leerde het aan mijn gastbroers, want zij kenden dit spel niet. De 1ste keer dat je dit speelt is altijd afzien, geen gemakkelijk spel. Ze kregen het dus al snel warm, wat zeer aangenaam was op dat moment. Ik heb véél gelachen alleszins met dit verwarrende spel en de toeren die ze uithaalden! :D

De volgende morgen vertrok ik na het ontbijt naar de sporthal. Aangezien het mijn 1ste training in de morgen was, had ik geen idee van de busuren. Internet had ik niet om de uren op te zoeken, ik had zelfs geen idee of de sporthal open was. 2,5h op voorhand vertrok ik dus richting sporthal. Na een 2-uur lange rit, de verkeerslichten werkten niet waardoor het verkeer heel traag verliep, bereikte ik de open sporthal. Yes, er was elektriciteit! :D Ik heb daar goed gebruik van gemaakt en mijn gsm opgeladen. Na een goede training bracht Jesse me naar huis. Geen warm water, dus geen douche. Snel met het washandje een kort wasje dus. Daarna nam ik de bus richting boardgamecafé waar ik had afgesproken met Valentina, haar vriendin van Duitsland en mijn huisgenoot. Op die plaats hadden ze namelijk wel elektriciteit, dat was een betere optie dan thuis in het donker en in de koude te blijven zitten. Eerst at ik een heerlijke burger, ja weeral, met frambozen en kaas. Ik weet dat het een gekke combinatie is, maar het was njammie :p In het café speelden we 'Cards Against Humanity', 'Mens Erger Je Niet' (=Parcheesi genoemd hier) en 'Times Up'. Gelachen dat we hebben met het laatste spel, vooral als je Donald Duck moet uitbeelden :D 's Avonds om half 11 kwamen we thuis en kroop ik dadelijk met de warmte die ik nog had mijn bedje in. Hoewel er geen verwarming was, had ik heel goed geslapen en geen kou gevat.

Ook dinsdagmorgen was er een training in de voormiddag gepland. Deze keer wist ik de busuren, maar ik stootte op een ander probleem. De buscompany van de 3de bus die ik neem om naar training te gaan reed namelijk niet deze dag (24 december). Heel vriendelijk vroeg ik dus aan Jesse of hij me kon komen halen, en ja hij kwam me afhalen. Ik was een beetje vroeg aan de 3de busstop, dus het zou 50 minuten duren voor hij daar was. Aangezien het 24 december was en ik nog steeds geen kerstcadeautjes had, besliste ik om snel langs de winkel te passeren. En jawel, één cadeautje had ik toch al kunnen bemachtigen. In de auto met Jesse praatten we over het uitvallen van de elektriciteit en de gekke weersomstandigheden. Deze omstandigheden zouden geleden zijn sinds 1998, toen de mensen 3 maanden! zonder elektriciteit zaten. Daarna hebben ze maatregelen getroffen om dit voor een eventuele volgende keer te voorkomen, en dat is gelukt! :) Ook Jesse zat al voor de 3de dag zonder elektriciteit. Hij nodigde me uit om kerstavond bij zijn familie te komen vieren, waar ze wel elektriciteit hadden. Mijn 1ste gedacht was 'nee' omdat ik afgesproken had met mijn gastbroers om kalkoen en frietjes te maken die avond. Natuurlijk hadden we niet gedacht dat er een black out zou zijn voor 3 dagen! Uiteindelijk besliste ik toch het zekere voor het onzekere te nemen en nam ik het offer van Jesse aan. Na training zette hij me af aan de shoppingmall en hij zou me 2,5h later komen afhalen bij mijn thuis. Deze keer at ik pizza in PizzaPizza en kocht ik in supertempo de laatste kerstcadeautjes. Om 15h20 kwam ik thuis, en wat een surprise: elektriciteit! Dit was goed en minder goed nieuws. Nu kon ik me wel douchen, ipv bij Jesse's familie, dus nog meer werk in de korte tijd die ik had. Snel zijn was de boodschap! Om 16h30 zou Jesse me komen halen. Nadat ik een plan in mijn hoofd had, begon ik met volle speed om het op tijd af te krijgen. Het volgende heb ik allemaal gedaan in dat één uur: douchen en klaar maken voor kerstavond, cadeautjes inpakken, skypen met Dries voordat hij voor een dikke maand vertrok op reis, kamer opruimen aangezien de kleinkinderen van mijn gastmama die nacht in mijn kamer zouden slapen én rugzak klaar maken om die avond te slapen bij de familie van Jesse om dan de volgende morgen door te gaan naar zijn tantes en nonkels. Wauw, hectisch!!! Hoewel we nu elektriciteit hadden en ik dus eigenlijk wel kerstavond kon vieren met mijn gastbroers, was dat toch geen optie. We hadden geen kalkoen gekocht + het duurt lang om deze te braden en de ouders van Jesse hadden al extra avondeten gemaakt voor mij. Eenmaal bij Jesse in de auto, helemaal rood van het haasten, vertelde ik mijn verhaal. Hij had net hetzelfde aan de hand. Had zelfs nog geen tijd gehad om zich om te kleden, middag te eten en te tanken. We stopten dus bij de McDonalds om een klein hapje te eten en bij het tankstation. Nadat we zijn zus hadden opgehaald, kwamen we uiteindelijk om half 8 aan in zijn familie, waar zijn broer en ouders aan het wachten waren om te dineren. We aten kalkoen met puree en worteltjes. Als dessert was er pompoentaart en echte Canadese botergebakjes, hmmmmm! Daarna speelden we kaartspelletjes en keken we kerstfilms. Een fijne en vooral warme kerstavond :) 's Avond nog vlug even mijn mail checken, want er was internet! :) Crazy day!

Hier dan de foto's van de hevige ijsstorm en enkele foto's die ik later heb getrokken nadat het fel gesneeuwd had :)

 

de omgevallen elektriciteitspaal in onze straat waardoor wij bij één van de laatste straten waren zonder warmte en stroom

 

 

 

onze tuin toen ik 's morgens op stond zonder elektriciteit

 

 

Slaappartijtje

Een vriendin die afkomt is altijd leuk! Valentina van Duitsland bleef een nachtje slapen. We speelden heel de avond 'Uno', of toch min of meer. Het was eigenlijk meer een bijpraatavondje. Je kent dat wel: girlsstuff ;) Om in slaap te vallen keken we een film, nl. High School Musical 3 :D Haha, ik kan niet geloven dat ik dat graag zag vroeger. Zo slecht geacteerd, maar zo grappig om opnieuw te zien! :) Het was alleszins een heel fijne en gezellige avond. De dag erna vertrokken we na het ontbijt naar het boardgamecafé, waar ik het in het vorige bericht over had. Het was de laatste dag in Toronto voor een andere Duitse studente, Léa. Dit was dus haar afscheidsdagje. We speelden enkele kaartspelletjes en namen afscheid van haar. Ja inderdaad, afscheid nemen is een gewoonte geworden, al vind ik deze gewoonte helemaal niet leuk!

Food!

Jawel, na 3,5 maand in Canada ben ik er eindelijk toe gekomen om een hamburger te gaan eten bij Harvey's. Volgens de Canadezen iets wat je moet gegeten hebben als je hier bent. Aangezien ik niet echt een hamburgereter ben, was het dus ook niet zo speciaal voor mij, maar voor een keertje wel eens de moeite. De frieten daarentegen waren heerlijk! Geen dunne McDonaldsfrieten, maar echte dikke frieten met de schil van de aardappel er nog rond :p

 

Ook weer enkele nieuwe dingen ontdekt.
Als eerst de yoghurtijsbar. Je hebt tientallen smaken yoghurtijs die je in een potje kan doen, je betaalt naargelang het gewicht. Je kiest je smaak, gemengd met een andere smaak of apart, en je duwt op de knop. Voila, daar is je drolletje. Je maakt zoveel drolletjes als je zelf wil. Daarna de topping! Er zijn meer toppings dan de yoghurtijs zelf! Het gaat van chocoladebolletjes tot karamelsaus en kleurrijke muizenkeuteltjes ;) Een lekkere ervaring :)
Daarnaast hebben we ook een gezellig zaakje ontdekt, nl. boardgamecafé. Je betaalt 5 dollar inkom, je krijgt een tafeltje toegewezen en je kan zoveel en zolang als je wil gezelschapsspelletjes spelen. Niet gelogen, je kan kiezen tussen duizenden spelletjes. Daarbij kan je genieten van een warm of fris drankje, snacks en cakejes. Heel leuk om samen met vrienden te doen tijdens deze periode van het jaar :)
Niet te vergeten is de GROTE supermakt 'Honest Eds', waar alles goedkoop te verkrijgen is. Je vindt er allerhande producten zoals eten, huishoudproducten, sieraden... Je kan er eten vinden van elk land. Heb ik dus gebruik van gemaakt, nl. lekker Belgische chocoladewafels gekocht. Zeker eens de moeite om door de winkel te lopen! ;)
Als laatst mag ik zeker de Mexicaanse chilaquiles niet vergeten. Dit zijn een soort van nacho's die je bakt in de pan, mengt met een pikant sausje en aan het eind afwerkt met kaas. Dan even laten staan totdat de kaas gesmolten is en smullen maar! Onze gastbroer Jacob, die ondertussen terug in Mexico is, had deze voor ons achterlaten zodat we het Mexicaanse eten konden proeven. Luiz van Equador en Toni van Mexico waren de koks. Aangezien het recept enkel in het Spaans op de verpakking stond, kon ik dus niet helpen. Bediend worden door mijn gastbroers mag ook wel eens ;) Ook dit was een lekkere ervaring!

 

de zaak met de yoghurtijs

 

 

 supermarkt 'Honest Eds'

 

Chilaquiles (ziet er niet zo goed uit als het is)

 

 

Luiz aan het koken

Afscheid van een vriend

Ook van mijn gastbroer Luiz hebben we afscheid moeten nemen. Hij vertrok voorbije zaterdag naar Amerika, waar hij Kerstmis zal doorbrengen met zijn tante en nonkel. Daarna vliegt hij verder naar zijn thuisland Equador. Zijn afscheidsfeestje was iets kleiner dan dat van Jacob vorige week, maar zeker niet minder tof. Het feestje begon met 3 en eindigde met 5. 2 gastbroers kwamen laat op de avond thuis met een zwaar hoofd. Gekke toestanden gezien hoor! Een stoel meenemen naar het toilet en er voor 10 minuten niet uitkomen, in plaats van je tanden je mond poetsen, tegen de muren lopen... :D Wat je toch allemaal niet doet als je zat bent! Tijdens de avond speelden we poker, uitbeeldspelletjes, kaartspellen, Junglespeed... fijnfijnfijn! We kochten Stella Artois, haha ja daar moet ik voor in Canada zijn, en aten opnieuw chilaquiles ;) De afsluiter van de avond was het afscheid nemen van Luis, dat was het minder leuke deel :( Nu zijn we nog maar met 5 studenten in dit gastgezin: 3 Mexicaanse jongens, 1 Braziliaanse jongen en ik.

 

Junglespeed

 

 

Sneeuw + ski's + friends = fun!

2 daagjes skiën zijn weer achter de rug, het was super!
De 1ste skitrip ging door op de Blue Mountain. Na enkele problemen met onze tickets, waar we weer veel uit geleerd hebben, namen we 's morgens een speciaal ingelegde bus richting het beste skigebied in een straal van 3h rijden. Yuki ging voor snowboarden, ik voor skiën. Aangezien dit Yuki's 2de keer in haar leven was dat ze ging snowboarden besliste ik om bij haar te blijven en het te houden op de gemakkelijkste afdalingen. Wel een klein misverstandje in het begin. Zoals jullie wel weten is blauw de gemakkelijkste afdaling in België en de rest van Europa. We besloten dus om met de blauwe afdalingen te beginnen. Mis gedacht! In Canada zijn de kleuren niet hetzelfde. Groen is namelijk het gemakkelijkst, blauw is middelmatig en zwart is dan weer net zoals bij ons de moeilijkste afdaling. Terugkeren tegen de helling op met het snowboard in de hand was dus wat we deden nadat we de afdaling zagen :D Alleszins goed aan de conditie gewerkt! ;) Eenmaal na dit punt hadden we een fijne tijd samen en genoten we van onze 3 uurtjes. Tegen het eind begon het donker te worden, dat was pas gezellig. Vooral het uitzicht vanop de berg was prachtig. Je zag het dorpje met al zijn kerstlichtjes. Heel gezellig om te wandelen trouwens. Na ons sportplezier, hongerig natuurlijk, aten we beavertail!! Jaja, dat is niet alleen in Frans Canada te vinden, ook hier was er een kraampje. Heerlijk en vooral fijn dat we een 2de keer konden genieten van dit lekkers! :)

 

Yuki en ik

 

 

in de lift

 

 

uitzicht vanop de berg in schemering

 

 

St. Louis was mijn 2de skibestemming. Jessy, een trampolinevriend, en zijn huisgenoot Eric, waar hij een kamer aan verhuurd in zijn appartement, kwamen me 's morgens thuis afhalen. In de koffer bevonden zich alle skibenodigdheden, nl. een skibroeken, skibrillen, ski's, skibotten en skihandschoenen! Deze keer was ik dus volledig in skioutfit. De skitrip ervoor had ik namelijk in jeans geskied, was ik niet in het bezit van een skibril, en mijn skigerief had ik ter plaatse geleend. Deze keer dus minder kosten en beter materiaal! :) We hebben 4,5h geprofiteerd van de lege skipiste. Hoewel het de 1ste dag was van de vakantie was er bijna niemand, echt serieus niemand te zien. Na de sneeuwstorm de avond ervoor was er namelijk een ijsregenstorm waardoor de wegen ZO glad waren!! Het was dus niet echt veilig op de baan, waardoor heel wat mensen thuis bleven. Wij, of beter gezegd Jessy had daar geen bang voor, en dat werd beloond op de piste. Hij begon zelfs af en toe met opzet te slippen (op veilige plaatsen natuurlijk). Geen paniek mams en paps, ik ben veilig thuis geraakt ;) We hadden een zalige tijd! We hebben alle pistes meerdere keren kunnen doen, zowel de groene, blauwe als alle zwarte. Cool! Ook enkele sprongetjes gemaakt op de aangelegde heuveltjes. Adrenaline, yeah! 's Middags aten we heerlijke poutine, ik begin het nog lekker te vinden, en 's avonds kregen we avondeten bij Jessy's ouders thuis. Eerst allerhande aperitiefhapjes zoals kaasjes, toastjes, frambozen, aardbeien, bessen, noten, chips, Ferrero Rocher, ... njammie! :p Worst, zalm, rijst en brocolli was het hoofdgerecht achteraf. Had echt het gevoel van Kerstmis. Een kerstboom, kerstmuziek, gezellig samen eten, een lieve huiskat... Wat wil je nog meer rond deze tijd van het jaar? Een zeer geslaagde dag dus!

Jessy en ik

Minus 2

Afscheid nemen begint spijtig genoeg een dagelijkse gewoonte te worden. Het voorbije weekend hebben we afscheid genomen van onze optimistische huisgenoot Jacob van Mexico. Donderdagavond waren we door hem uitgenodigd in een café, één van de weinige cafés waar je geen identiteitskaart moet laten zien om binnen te mogen. Best handig als 4 van de 7 huisgenoten 18 jaar zijn. We hadden daar een geweldige tijd! Ook voor de 1ste keer zoete frieten gegeten, njammie! Ze hebben een rare oranje kleur, maar zijn zo lekker. Het naar huis komen was iets minder tof. Je gastbroer vertrouwen in het vinden van de weg naar huis in het midden van een ijskoude nacht nadat hij gedronken heeft... geen goed idee! Al snel kwam ik tot de conclusie dat we de verkeerde kant opliepen. Na 25 minuten wandelen bereikten we eindelijk de busstop (met dank aan mij!), al bleven we maar met 5 over. 2 van ons hadden uit frustratie een taxi genomen. Ik bleef dus over met 3 dronken gastbroers en een vriendin van hun. Na een lange busrit (55minuten) kwamen we thuis. Ik weet niet hoe ze thuis waren geraakt zonder mij. Het is dan ook fijn om de volgende morgen te horen dat ze heel dankbaar waren dat ik zorg had gedragen voor hun en hun veilig had thuis gebracht.
Zondagmorgen was dan het moment van Jacobs vertrek. Samen met 3 andere studenten van ons gastgezin ploeterden we door de sneeuw met Jacobs valliezen op weg naar de busstop richting luchthaven. Het grappigste moment was wanneer Jacob tot inzicht kwam, wanneer we halverwege onze wandeltocht richting busstop waren, dat hij een deel van zijn kleren vergeten was. Terwijl we wachtten op hem tijdens deze ijskoude morgen beslisten we om wat ochtendgymnastiek te doen. Bij aankomst aan de luchthaven zagen we dat zijn vlucht geannuleerd was door de zware sneeuwstorm die dag. 3 uur wachten op de hopelijk volgende vlucht was dus de boodschap. Uiteindelijk steeg zijn vliegtuig op met een halfuur vertraging.

 

Jacob, die ons verlaten heeft

 



 

 

samen met de gastbroers

 

 

op de luchthaven

Zondag namen we afscheid van een toffe meid van Zwitserland. Ook deze keer een dagje sightseeing in de luchthaven. We aten in Swiss Chalet, al was het volgens haar niet echt Zwitsers eten. De sneeuwstorm was voorbij, dus geen problemen met haar vlucht. Het afscheid viel iets zwaarder deze keer. Het is gewoon te vroeg om na 4 maanden al afscheid te moeten nemen :(

Er is een nieuwe sneeuwstorm op komst voor dit weekend en een temperatuur van -15°C is het vooruitzicht voor begin volgende week. Gisteren lag er nog rond de 15 centimeter sneeuw, maar op dit moment is het heel hard aan het regenen en is de sneeuw bijna verdwenen. Het is nu ook maar 5°C niet meer. Gekke weersomstandigheden!

Kerstmarkt in Distillery District

Wat is nog gekker dan een bezoekje brengen aan de kerstmarkt tijdens de 1ste sneeuwstorm hier in Toronto? Het was zelfs zo koud dat mijn sjaal hard aanvoelde van de sneeuw die bevroren was door de koude. Hoewel we ons heel goed geamuseerd hadden, de sfeer was geweldig, heerlijke glühwein gedronken en genoten van de kerstlichtjes en -muziek, was ik misschien toch beter thuis gebleven. Een serieuze verkoudheid waar ik al 3 dagen meezit is dus het gevolg. Vandaag probeer ik dan maar de hele dag binnen te blijven, al is dat niet mijn gewoonte, zodat ik hopelijk snel beter ben en kan genieten van de vakantie. Er staat deze vakantie namelijk veel op het programma: 2 ski-dagtrips, shoppen tijdens Boxingday (de dag na Kerstmis, solden!), een trainingsweek, snowtuben, kerst- en nieuwjaarsfeestjes, veel afscheid nemen... Dus laten we hopen dat ik er snel weer bovenop ben. Valentina, mijn Duitse vriendin, komt vanavond alleszins langs met wat lekkers en een filmpje om me op te beuren :)
Hier enkele foto's van de kerstmarkt. Veel heb ik er niet. Het was gewoon te koud om mijn handschoenen uit te doen en een foto te maken!